Rozdział: 64

Następnego dnia, słońce zaczęło wschodzić budząc wszystkich ludzi oraz zwierzęta, w pewnym domku spał blondyn, który jest uznawany za bohatera, chwile później jego oczy zaczęły się otwierać, zaraz potem poczuł na sobie ciężar, gdy spojrzał w to miejsce zauważył wtuloną Sarade, oboje byli kompletnie nadzy, Boruto chcąc jej nie zbudzić ostrożnie się odsunął i zarzucił na siebie koszulę i zszedł do kuchni zrobić śniadanie, w czasie tego do kuchni również przyszedł Naruto.

NU:Witaj Boruto.

BU:Dzień dobrzy Tato.

NU:Dla kogo to przyrządzasz, chyba nie zjesz tego wszystkiego sam.

BU:Oczywiście że zjem, a teraz wybacz ale umieram z głodu. (odparł udając się do swojego pokoju)

Gdy wszedł zastał Saradę rozciągającą się na łóżku.

BU:O już się obudziłaś, jak się spało?

S:Fajnie. (odparła lekko się rumieniąc)

BU:Trzymaj, przygotowałem nam śniadanie.

S:Dziękuje, jesteś kochany.

W czasie kiedy para jadła śniadanie, do pokoju blondyna wbiegła Himiwari, Boruto i Sarada od razu zrobili się cali czerwieni na twarzy.

H:Witaj braciszku, potrenujemy co dzisiaj?

BU:Himiwari, ile razy ci mam mówić jak chcesz wejsć do mojego pokoju to pierw zapukaj.

H:Dlaczego się denerwujesz, czyżbym ci w czymś przeszkodziłam, o cześć Sarada-chan.

S:Heja...

Słysząc odgłosy awantury do pokoju również przyszli Hinata oraz Naruto.

NU:Co tu się dzieje? Sarada? Boruto, co to ma znaczyć?

BU:”Pięknie, tego się obawiałem.” Cóż zasiedzieliśmy się trochę z Saradą a było zbyt późno, więc pozwoliłem jej przenocować u siebie.

NU:Na pewno?

S:Tak, Boruto mówi prawdę, przepraszam jeśli sprawiłam państwu kłopot.

HU:Ale nic się nie stało, mam rację kochanie?

NU:Tak, tak, później sobie porozmawiam, teraz muszę lecieć do pracy.

HU:Czekaj, zaraz ci przygotuje drugie śniadanie.

BU:Uff..było blisko.

S:Racja, mój ojciec gdyby się o tym dowiedział za pewne by cię zabił.

BU:Fajnie wiedzieć.