Rozdział: 29

A:Kim jesteś?

R:Co jest Arika, nie poznajesz swojego własnego mistrza?

A:N..niemożliwe, Razuki-sensei, ty żyjesz?

R:Tak, jednak okazało się że rany nie są śmiertelne, lecz trochę mi zajęło zebranie się do kupy.

A:Tak się ciesze że nic ci nie jest. (podbiegła ze łzami w oczach rzucając się na swojego mistrza)

Kiedy to zrobiła, Razuki się tylko złowieszczo uśmiechnął, i odrzucił ją od siebie zrywając z niej naszyjnik z kryształem.

A:Razuki-sensei co to ma znaczyć?

R:Głupia dziewczyno, czy ty naprawdę sądziłaś że idę z tobą tylko dlatego by ci pomóc uratować wioskę. Ja jedynie do czego cię potrzebowałem, to do odnalezienia tej świątyni, teraz jesteś mi już zbędna. (powiedział atakując dziewczynę)

Krzyk dziewczyny rozległ się po całej świątyni, Boruto słysząc to od razu zaczął biec w ich stronę, nie wiedząc że ktoś z przeciwnego kierunku, a tym kimś była Sarada, chwile później oboje się minęli.

S:”B...boruto?” (powiedziała niedowierzająco)

Jednak blondyn na nią nawet nie spojrzał, tylko biegł ciągle przed siebie, Sarada nie zastanawiając się nad niczym od razu ruszyła za Uzumakim. Który w ciągu kilku minut dotarł do sali i w ostatnim momencie powstrzymał decydujący cios Razukiego.

BU:Co ty wyprawiasz staruszku, czemu atakujesz własnego ucznia?

A:To nie jest prawdziwy Razuki?

BU:Co??

R:Skoro się wydało, to nie ma co was dłużej oszukiwać i odsłonić swoje prawdziwe oblicze. (odparł przemieniając się)

Razuki ukazał swój prawdziwy wygląd, stał się dużo młodszy, miał ciemne włosy, oraz ubrany w czarny płaszcz, Boruto doskonale rozpoznał to przebranie.

BU:Ten ubiór, ty musisz należeć do organizacji Kary, mam racje?

R:Bystry jesteś, tak należę do organizacji kary, nazywam się Nitar Rikashi.

A:Rozpoznajego go, on jest jednym z tych gości, którzy zaatakowali moją wioskę.

BU:Co? Ty draniu nie dość że zaatakowałeś wioskę Ariki, to jeszcze podszyłeś się pod jej mistrza, nie ujdzie ci to na sucho.

NR:Chciałbym to zobaczyć.